Ik weet niet... Parfois je me sente un peu ambivalent.. Je dois faire quoi avec tous ces sentiments? Les émotions prennent l'initiative, donc moi je suis ou?
woensdag 30 januari 2008
zondag 27 januari 2008
dinsdag 22 januari 2008
zondag 20 januari 2008
Stoïcisme
"Je zult ophouden bang te zijn als je ophoudt te hopen."
Hecaton, geciteerd door Seneca in Brieven aan Lucius.
Hoop en vrees beschouwt Seneca (3 v. Chr. -65 n. Chr) als twee aspecten van een en hetzelfde verschijnsel. Ze zin met elkaar verbonden als de gevangene en de bewaarder door hun keten, want waar hoop is, is ook vrees. 'Het zijn allebei aandoeningen van een nog zwevende geest, een geest die verontrust is door het vooruitzicht van wat er te gebeuren staat', schrijft Seneca. De oorzaak van deze onrust is dat de mens geen genoegen kan nemen met wat in het heden gebeurt, maar in gedachten al in de toekomst is. 'En zo is de voortuiziende blik, het beste wat wij in onze menselijke situatie bezitten, in iets verkeerds omgeslagen', vervolgt Seneca. 'Wilde dieren vluchten voor de gevaren die zij zien; wanneer zij ontvlucht zijn, zijn ze veilig. Wij kwellen ons met wat nog moet komen en met wat al voorbij is. (...) Niemand lijdt alleen aan de toestand van dit moment.' Met andere woorden: wie in het heden leeft, vreest hooguit het heden; niet de toekomst en niet het verleden.
Vanno Jobse
maandag 14 januari 2008
zaterdag 12 januari 2008
Uendeligt Skrig
I was walking along a path with two friends
the sun was setting
I felt a breath of melancholy
Suddenly the sky turned blood-red
I stopped and leant against the railing,
deathly tired
looking out across flaming clouds that hung
like - blood and a sword over the
deep blue fjord and town
My friends walked on -
I stood there trembling with anxiety
And I felt a great, infinite scream pass
through nature.
Edvard Munch 1891-92, Oslo
The scream, Edvard Munch, 1893
Fonte: Munch Museum
donderdag 10 januari 2008
woensdag 9 januari 2008
zondag 6 januari 2008
woensdag 2 januari 2008
dinsdag 1 januari 2008
Renaissance 2008
BUCÓLICA
A vida é feita de nadas:
De grandes serras paradas
À espera de movimento;
De searas onduladas
Pelo vento;
De casas de moradia
Caídas e com sinais
De ninhos que outrora havia
Nos beirais;
De poeira;
De sombra de uma figueira;
De ver esta maravilha:
Meu Pai a erguer uma videira
Como uma mãe que faz a trança à filha.
Renaissance 01-01-2008
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
