Wa sil sizze wat de see beweecht-
se widzet, slacht, se baait, mar stees
bliuwt se harsels allyk, de see;
even lyn noege se my leidich en soel-
foarsichtich joech 'k my yn har earmen del
en kearde myn gesicht de sâlte fierte ta;
de loft wie leech, de ierde ûnder my,
ûnsichtber 't lân weisonken achter my
ferrette 't libben net dat ik noch krekt ferliet;
wa wil sizze wat de see beweecht -
se smiet ynien'n geweld de weagen yn
in wetterberch bedobb'it rikken nei omheech;
op smoaren stie de mûle my, ferbjustering
befong myn liif dat as in ding delsmiten waard,
gysle yn 't rûn, optild lykas it wetter woe;
lang om let dochs op it lân belâne
hime ik ferstive nei de siken, wylst sy wachte,
mar 'k mijde bevend lizzend op it sân har fierte;
wa wil sizze wat de see beweecht -
se jout, se nimt, se folget eigen wet.
Fre Travaille.
Vertaald door Geartrude Brouwer.
donderdag 29 mei 2008
O mar
Gepost door @nne op 17:00:00 2 reacties
Abonneren op:
Posts (Atom)