woensdag 30 januari 2008

Quoi

Ik weet niet... Parfois je me sente un peu ambivalent.. Je dois faire quoi avec tous ces sentiments? Les émotions prennent l'initiative, donc moi je suis ou?

Gepost door @nne op 18:22:00

3 opmerkingen:

KVBB zei

Ik ga antwoorden in het nederlands, proberen in het frans en de andere talen die zou ik graag willen leren. Een vereiste is dan wel dat ik weet welke talen op jouw blog staan.

Emoties zijn gevolgen van gevoelens die niet beantwoord werden en zich opgeslagen hebben in je lichaam door erover na te denken om ze te kunnen begrijpen. Echter ligt niet de oplossing in je hersenen maar in het gevoel van iemand anders die jouw gevoel niet begrijpt. Ga er dan niet over nadenken want het maakt het alleen maar erger. Hij/zij begrijpt je niet en na verloop van tijd begrijp je jezelf niet meer. Wie heeft daar nu wat aan?!

Ambivalente gevoelens bestaan niet. Een gevoel wordt een emotie als je het probeert op te lossen met je hersenen. Een gevoel kan altijd positief of negatief zijn. Een emotie is altijd negatief, daarom is ook het positief denken uitgevonden.

Si vous vous sentez ambivalent, tu sais que vous réflichissez vos sentiments et ça n'est pas juste. Vous devez sentir votre sentiment. Ne cherche pas un solution dans vos cervaux parce que là vous ne trouvez pas la solution. Restez dans votre sentiment et ne laissez pas faire votre sentiment comme votre émotions. Parce que là les émotions prennent l'initiative et vous êtes disparu, donc comme vous dites vous, vous êtes ou?

Hopelijk was het frans gedeelte begrijpbaar en anders vraag je het maar om het in het nederlands uit te leggen.

Mooie en inhoudelijke site. Ik kick op inhoud, weinig woorden maar met zoveel inhoud, kwaliteit en dat scherpt mijn zintuigen aan.

Heerlijk om te lezen.

Groeten

Kevin

30 januari 2008 om 19:50
@nne zei

Heej Kevin, leuk dat je de tijd hebt genomen zo een lange en serieuze reactie te geven. En natuurlijk tof dat je het blog heerlijk om te lezen, een zeer groot compliment! Merci.

Deze gevoelens over gevoelens hebben echter in deze niets met een ander te maken.. Ze hebben te maken met mijn (on)vermogen om te gaan met lichamelijke problemen die mij overkomen... Ook al zie ik wel iets in de dingen die je hebt geschreven, in deze zijn ze minder van toepassing. Gelukkig heb ik namelijk juist wel in mijn omgeving mensen die me begrijpen; de gewone - als wel de ambivalente gevoelens.

Daarbij ben ik het stiekem toch niet met alles eens.... ik denk wel degelijk dat je kunt (om niet te zeggen dat het nodig is) te reflecteren op gevoelens. Waarom zouden je hart en je hersenen niet samen kunnen werken?

Groeten,

@nne

1 februari 2008 om 16:50
KVBB zei

Waarom zouden je hart en je hersenen niet kunnen samenwerken? Bij mijn weten heb ik dat nergens gezet. Misschien heb ik me anders uitgedrukt dan bedoeld. Je kan volgens mij niet iets me je hersenen oplossen wat in je gevoel ligt. Iemand anders kan daar ook niet in helpen, tenzij je het toelaat en het heel diepgaand is.
Stiekem het niet eens zijn met alles en het zeggen dat is niet stiekem. Je hoeft het niet eens te zijn, immers een gevoel is niet hetzelfde als een gedachte. Maar wat is er eerst een gevoel of een gedachte? Dat is dezelfde vraag als wat is er eerst de kip of het ei? Het antwoord weet ik maar jij weet het ook. Je gaat het me ook weten te vertellen, zeker weten.

Hoe ontstaan lichamelijke problemen als je geen topsporter bent? Door psychologische problemen die afkomstig zijn van anderen op onbewust niveau. Ik laat je enkel voelen, niet nadenken. Maar dat komt misschien anders over dan bedoeld.

Je anderstalige reactie op volgende tekst heeft daar ook mee te maken? Want dat is voor mij wel stiekem als het ermee te maken heeft. De macht der talen waar ik op moet falen.

Groeten

Kevin

1 februari 2008 om 22:06

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)