maandag 22 december 2008
Vera de Bree
Mijn zanglerares: Vera de Bree, met Als Donderslag.
Gepost door @nne op 17:58:00 0 reacties
dinsdag 9 december 2008
Het 7de Mediterrane Letteren Festival
De 7de Mediterrane Letteren Festival vindt dit jaar plaats v.a. 16 t/m 21 december onder de titel: “Blauwe Woorden”.
Dichters en schrijvers uit o.a. Griekenland, Italie, Libanon, Marokko, Spanje, Syrië, Turkije en Nederland lezen uit hun eigen werk in de originele taal. De vertalingen staan geprojecteerd op een scherm.
De zes steden die participeren zijn Utrecht, Oss, Rotterdam, Assen, Enschede, Amsterdam. Tijdens deze inmiddels alweer zevende editie van dit festival staat het optimisme van de liefde centraal. De gasten zijn dit jaar allemaal vrouwen van verschillende leeftijden: Çiğdem Sezer (Turkije), Hanane Aad (Libanon), Maria Angeles Perez Lopez (Spanje), Fadma El Ouariachi (Marokko), Agni von Meijenfeldt-Fournaraki (Griekenland), Lucrezia Lerro (Italië), Hanadi Zarka (Syrië), Froukje van der Ploeg (Nederland).
Muziek: Anna Bakker, Trio la Piaf, Pit Herman,, Deniz Payzin, Fuat Saka.
* 16 dec in Utrecht, Instituto Cervantes (www.cervantes.nl) 19.30-22.00, Domplein 3, tel.030-2334261 (contact:Itziar Muñoz, Guadalupe Galan)
* 17 dec in Oss, 19.00-21.30, Basisbilbiotheek Maasland, Raadhuislaan 10 (www.bibliotheekoss.nl ), tel. 0412-622618/ 064437382
* 18 dec in Amsterdam,19.30-22.00 Het Cultureel Instituut Italie (tel. 020-6265314/6263987 (Contact: Alessandra Maselli of Gianfranco Renda),
Keizersgracht 564
* 19 dec in Assen, 19.00-22.30, Kunstcentrum DEFKA, Vaart NZ 2. tel. 059-2315316/ 0625378559
* 20 dec. in Rotterdam: WMDC: WorldMusic en Dance Center, Pieter de Hoochweg 125 (dichtbij metrostation Coolhaven), tel. 010-2444516/ 0648377197
* 21 dec in Enschede, 15.00-18.00, Het Vestzaaktheater, Walstraat 35, (www.hetvestzaktheater.nl), tel. 053-4301887/ 0648469227 (contact: Evelien van Rugge, Fuat Saka)
Gepost door @nne op 02:46:00 0 reacties
Artigo sobre o fotografo J. M. Rodrigues
"Habitualmente realço em José Manuel Rodrigues a especificidade simbólica e alegórica das suas fotografias: aquele iniciático enredamento do feminino-masculino, os signos dos quatro elementos, a imponderabilidade temporal das suas imagens sempre marcadas pela transfiguração.
Esta imagem é relativamente recente e vejo nela uma síntese do que a fotografia representa hoje e das polémicas que tem suscitado. Porque afinal o fotógrafo, que foi fundador e determinante na Perspectief holandesa, sempre se mostrou como um experimentador fotográfico, precisamente naquela linha que Jeff Wall determinava para a fotografia actual, como reveladora da consciência histórica do meio técnico e, naturalmente, do autor.
Nesta produção, as máscaras são o motivo. O que revela logo o nó górdio que é a aparência fotográfica. Diz quem sabe que imago é o duplo do vivente, mas a sua máscara funerária de cera, obtida post-mortem é, e já não é. Só representa. Em todo o caso, como duplo é também a figura tutelar, suficientemente apaziguadora quando, ao que diz a religião romana, se tornar um terrível espírito severo e infernal.
A imagem fotográfica, nomeadamente o retrato, ganhou essa capacidade de apropriação, guardamo-la com a posse que não conseguimos obter de quem a representa. Aqui, nesta imagem, o fotógrafo, fiel ao seu estilo, resguarda a geometria da sua concepção do real, utilizando o plano que o divide equatorialmente; consegue assim dar dessa realidade a confluência do ser e do não ser, do equilíbrio e do caos, do uno e do múltiplo, aquilo a que chamamos harmonia.
Mas no primeiro plano vemos um guiador de bicicleta que se enleia com o seu reflexo, entrosando-se com o que parece uma cadeira de jardim e uma das duas figuras reflectidas no vidro do que parece ser uma montra. Num plano atrás de nós, uma fila de bicicletas estacionam no passeio que antecede a série de casas truncadas. Tudo cria uma sucessão de planos impossíveis do dentro e do fora. Nós estamos no lugar da câmara, talvez se vejam detalhes do saco do fotógrafo, no passeio, um outro passeio que não vemos; estamos provavelmente bem perto da bicicleta que reflecte o seu guiador no vidro. É um dos efeitos da reflexão teórica que Wall introduziu com a sua imagem Retrato para Mulheres, onde produz a versão fotográfica e, por isso, contemporânea, remake de Bar nas Folies-Bergère, de Manet.
Temos aqui o vidro que permite esta concepção de herança e actualização da perspectiva pictórica, que as câmaras reproduzem. A transparência da fotografia, porque dizem os realistas, a imagem se cola ao real, desaparece: olhamos, no vidro, o que está por trás de nós e é com esforço que entendemos o que se passa e com esforço que compreendemos que ficou anulado o plano pictórico binocular que o meio, (a câmara) foi industriado para nos dar, bem ao modo da perspectiva do Renascimento, onde caminhamos pelo seu interior.
Aqui reflecte-se o exterior, sobrepondo-se ao interior, sabendo que tudo se passa por trás de nós, estamos fora. A materialidade mais realista, as máscaras, são máscaras, aparência. A imagem fotográfica poderia ser transparente, mas as convenções da prática fotográfica e a utilização da câmara, tornam-na opaca. O que aqui se desmonta é a convenção da foto como janela aberta sobre o mundo, o desengano sobre a transparência da fotografia.
Mas um olhar estético deixa-se cativar pelo plano pictórico. Deixamo-nos seduzir pelo que na imagem é convocado. A sedução da imagem, interrompendo-nos, faz-nos debruçar sobre as contradições da transparência da fotografia, poderia ser um bordão pedagógico. Os brancos luminosos dão-lhe a força da caixa de luz, a linha horizontal impede a anomia, o desequilíbrio; mas passamos logo à inquirição, ao problema da sua transparência. Sabemos, hoje, que a imagem artística é válida, quando revela a consciência histórica do meio utilizado. O olhar estético não é fruidor de forma passiva.
Mas o que fica desta imagem, quando a esquecemos, são as máscaras, iguais e diferentes, aterradoras se as vemos e intuímos a força desestabilizadora da sua presença sequencial.
São elas que ficam, que voltam, que prometem. As convenções da prática fotográfica fazem a opacidade da fotografia, os conceitos de arte e de belo tornaram-se, ao que se diz, uma convenção. Mas guardo na memória esta imagem pela evocação das máscaras, chamei-a por pulsão. A desmistificação do nosso modo de olhar é, naturalmente, um corolário perceptivo, um prazer menor."
Maria do Carmo Serén
Gepost door @nne op 02:44:00 0 reacties
zondag 9 november 2008
Um Limoeiro
Tenho no quintal um limoeiro
Junto ao canteiro da hortelã
Ele dá limões o ano inteiro
E eu em troca rego todas as manhãs
Eu em troca rego todas as manhãs
Isto é ..se não chover primeiro
Junto ao canteiro da hortelã
Tenho no quintal um limoeiro
Gepost door @nne op 16:49:00 1 reacties
Reading and Watching
De tweejaarlijkse internationale conferentie van Stichting Lezen wordt dit jaar gehouden op 21 november in de Rode Hoed onder de titel Reading and Watching. Wat heeft het woord dat het beeld niet heeft? De openingslezing wordt gehouden door György Konrád.
Schrijf je nu in
Kijk hier voor het volledige programma. Inschrijven doet u door het inschrijfformulier te printen en ingevuld op te sturen (een postzegel is niet nodig) naar:
JCC Congres Consultancy & Events
Int. Business Reply Service
I.B.R.S./C.C.R.I. Nr. 10000
2270 VB Voorburg
Nederland.
Gepost door @nne op 15:51:00 0 reacties
woensdag 29 oktober 2008
Fui-te ver, estavas lavando
Fui-te ver, estavas lavando
No rio sem "assabão"
Lavaste em água de rosas
Ficou-te o cheiro na mão
Ficou-te o cheiro na mão
Ficou-te o cheiro no fato
Se eu morrer e tu ficares
Adora-me o meu retrato
Adora-me o meu retrato
Adora-me meu coração
Fui-te ver, estavas lavando
No rio sem "assabão"
(Popular - Alentejo)
Gepost door @nne op 15:32:00 0 reacties
donderdag 16 oktober 2008
woensdag 8 oktober 2008
Voted Best Email of the Year
Votado como o melhor email deste ano
If you think you are unhappy, look at them
Se achas que és infeliz, olha para eles
If you think your salary is low, how about her?
Se achas que o teu salário é baixo, que tal o dela?
If you think you don't have many friends...
Se achas que não tens muitos amigos...
When you feel like giving up, think of this man...
Quando pensares em desistir, pensa neste homem...
If you think you suffer in life, do you suffer as much as he does?
Se achas que sofres na vida, tenta sofrer o mesmo que ele?
If you complain about your transport system, how about them?
Se reclamas sobre o teu sistema de transportes, que tal o deles?
If your society is unfair to you, how about to her?
Se a tua sociedade é injusta contigo, que tal a dela?
Enjoy the life how it is and as it comes. The things are worse for others and much better for us.
Aproveita a vida como ela é, e como ela vem. As coisas são piores para os outros e muito melhores para nós.
There are many things in your life that will catch your eye but only a few will catch your heart...
Existem muitas coisas na vida que irão surpreender os teus olhos. Mas poucas coisas irão surpreender o teu coração...
This email needs to circulate forever...
Este email precisa circular sempre...
Estudar aborrece-te? A eles não...
Odeias verduras? Eles morrem de fome...
O carinho dos teus pais, cansa-te??? Eles não tem nenhum...
Estás farto dos mesmos jogos? Eles não tem opção!
Alguém te deu umas "Adidas" em vez de umas "Nike" ? Eles só têm uma marca!
Não estás agradecido por teres uma cama para dormir? Eles gostariam de não acordar!
Ainda estás a reclamar?
Observa à tua volta, e agradece por tudo que tens nesta vida passageira...
Nós somos afortunados. Nós temos muito mais do que precisamos para sermos felizes... Vamos tentar não alimentar este ciclo sem fim de consumismo e imoralidade, no qual esta sociedade 'moderna e avançada' esquece e ignora os outros dois trilhões de irmãos e irmãs.
Envia esta apresentação sem nenhuma obrigação, ou expectativa de receber sorte.
Não a mantenha, envie-a e verá que não será em vão.
Vamos reclamar menos e ajudar mais
VOTED THE BEST EMAIL OF THIS YEAR
Gepost door @nne op 12:31:00 0 reacties
donderdag 2 oktober 2008
L'amour
Liefde
Verleid me, verstik me
pak m'n vrijheid af
bemin me, beperk me
ga je gang, ik ben laf
Je wilt samensmelten
- een onnozel idee -
maar ik ben romantisch
ik ga d’r in mee...
Kneed me en knecht me
wees lief en gemeen
gun me de plek
van het blok aan je been
Als jij mijn vrouw bent
ben ik je man
dan vechten we samen
voor dat wat niet kan
We doen nóg meer water bij onze wijn
totdat er alléén nog maar water zal zijn
helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed
zo leven we samen de dood tegemoet
Weg met de eenzaamheid, leve de sleur
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur
de liefde geeft hoop, de liefde heeft zin
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in
Steeds dezelfde fouten
steeds dezelfde pijn
bijna net zo gruwelijk
als helemaal alleen te zijn
Misschien is het deze keer anders
misschien is het deze keer waar
is alle wijsheid van de wereld maar een fout
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar
Het spel is weer begonnen
ik zit er midden in
verslaafd als een verslaafde
verzetten heeft geen zin
Ik kan alleen verliezen
mijn hart en mijn verstand
de liefde laat pas los
als ze is opgebrand
Dan ben je weer jezelf
alleen en onbemind
maar volwassen en verstandig
. . .
totdat het weer begint
Hans Teeuwen (show: Industry of love).
Gepost door @nne op 11:30:00 0 reacties
dinsdag 30 september 2008
vrijdag 26 september 2008
Punjene lignje voor februari!!!
Punjene lignje, gevulde pijlinktvis uit Kroatie!
Ingrediënten voor vijf personen:
* 15 middelgrote inktvismantels, zowat 10 cm lang en de armen (tentakels) van de inktvis
* een derde kopje visbouillon
* een kwart kopje broodkruim
* een derde kopje gehakte ui
* een half kopje olijfolie
* vijf knoflookteentjes, fijngehakt
* een kopje gehakte gare scampi's (alt. stukjes krabbevlees of gepelde garnaal)
* twee eetlepels gehakte peterselie
* een geklutst ei
* een kopje tomaten in blokjes gesneden (buiten seizoen bij voorkeur uit blik)
* twee geperste knoflookteentjes
* een twijgje rozemarijn of een twintigtal rozemarijnnaaldjes
* een kopje droge witte wijn
* peper en zout naar smaak
Spoel de schoongemaakte inktvis grondig en dep droog. Snij de tentakels in fijne stukjes. Meng de visbouillon met het broodkruim. Verwarm de oven voor op ongeveer 170 tot 180 °c.
Fruit de ui lichtjes bruin in een derde van de olie. Voeg de fijngehakte look en de tentakels toe en gaar op een matig vuur. Voeg nu ook de peterselie, de stukjes scampi, het ei en het geweeke broodkruim toe. Goed mengen en voeg peper en zout naar smaak toe. Warm het nog een drietal minuutjes door, tot het ei begint te binden. Neem meteen van het vuur en vul er de inktvismanteltjes mee.
Prik het open uiteinde van de mantels dicht met een stokje. Braad de gevulde mantels even zachtjes aan in de rest van de olijfolie. Plaats de gevulde inkvis in een ovenbestendige en ingevette schotel, meng de wijn, de tomaat, de geperste look en de rozemarijn, peper en zout naar smaak en breng even aan de kook.
Overgiet de gevulde inktvis in de ovenschotel met deze wijn-tomatensaus en gaar nog een dertigtal minuten in de oven.
Opdienen met een frisse salade en stokbrood.
Bron: Kroatie.org.
Gepost door @nne op 11:58:00 1 reacties
vrijdag 19 september 2008
donderdag 18 september 2008
Waarneming
Met het klimmen der jaren werden mijn ogen steeds beter,
ik zie het verschil niet meer tussen rijke kooplieden
en draaideurcriminelen (allebei stelen)
of tussen gezeten gangsters en justitiele zwaargewichten,
beiden gedreven in het blindelings uitvoeren van bevelen
Onderwijzers van de plattelandsuniversiteit maken alles erger
door te wapperen met hersenspinsels van een platheid
die misschien gezichtsverlies voorkwam in vroeger tijd
maar heden niet verheelt dat hun studenten
rechtstreeks worden opgeleid tot witteboordencriminaliteit
Je dacht dat dit de wereld was maar je waarneming wordt scherper,
het is moeilijk te doen of je neus bloedt
als je achter al die mensen op een mooie dag
een grote geopende groeve opdoemen ziet; en het vermoeden groeit:
dit is de wereld niet
Hans Verhagen (1939), uit: Draak
Gepost door @nne op 10:46:00 0 reacties
donderdag 29 mei 2008
O mar
Wa sil sizze wat de see beweecht-
se widzet, slacht, se baait, mar stees
bliuwt se harsels allyk, de see;
even lyn noege se my leidich en soel-
foarsichtich joech 'k my yn har earmen del
en kearde myn gesicht de sâlte fierte ta;
de loft wie leech, de ierde ûnder my,
ûnsichtber 't lân weisonken achter my
ferrette 't libben net dat ik noch krekt ferliet;
wa wil sizze wat de see beweecht -
se smiet ynien'n geweld de weagen yn
in wetterberch bedobb'it rikken nei omheech;
op smoaren stie de mûle my, ferbjustering
befong myn liif dat as in ding delsmiten waard,
gysle yn 't rûn, optild lykas it wetter woe;
lang om let dochs op it lân belâne
hime ik ferstive nei de siken, wylst sy wachte,
mar 'k mijde bevend lizzend op it sân har fierte;
wa wil sizze wat de see beweecht -
se jout, se nimt, se folget eigen wet.
Fre Travaille.
Vertaald door Geartrude Brouwer.
Gepost door @nne op 17:00:00 2 reacties
maandag 21 april 2008
Sensualistisch
"De dood betekent niets voor ons."
Epicures
Van Epicures (341-270 B.C.) is niet veel werk bewaard gebleven; wel had hij veel navolgers. Epicures' leer heeft een sensualistisch uitgangspunt. Alles wat voor ons relevant is, ligt in onze ervaring. Hij onderscheidt hierbij slechts twee toestanden: pijn en genot, waarbij genot wordt gedefinieerd als de afwezigheid van pijn. Het hoogste doel is het bereiken van de ataraxia, een staat van volledige gemoedsrust.
Angst voor de dood is de grootste bedreiging van de ataraxia, daarom is de overwinning van deze angst een centraal thema in de leer van Epicures. Wij kunnen de dood niet ervaren, want als we dood zijn houden we op te bestaan. Wanneer wij er zijn, is de dood er niet en wanneer de dood er is, zijn wij niet. Daarom hoeven we de dood niet te vrezen: de dood is simpelweg niet relevant, hij betekent niets voor ons. Het idee van onsterfelijkheid van de ziel draagt zo bij aan onze gemoedsrust.
Eva de Valk
Gepost door @nne op 16:49:00 0 reacties
woensdag 12 maart 2008
dinsdag 4 maart 2008
Hoeveel stemmen kan je?
Jochem Meyjer bij de Mike en Thomas show
Gepost door @nne op 14:26:00 0 reacties
donderdag 28 februari 2008
woensdag 27 februari 2008
Nocturne no 1
Maria João Pires ~ Chopin ~ Nocturne no 1
Documentaire kijken: Het uur van de Wolf over Maria João Pires
Gepost door @nne op 09:57:00 0 reacties
Wist je dat..
Men met een bepaalde snelheid moet reizen om te ontsnappen aan de zwaartekracht die materie bindt aan een object als de aarde of de zon? Zo moet een raket die de aarde verlaat ongeveer 11 kilometer per seconde halen. Deze snelheid heet de ontsnappingssnelheid. Stel nu eens dat deze vereiste snelheid die van het licht zou overschrijden. Aangezien niets sneller kan bewegen dan het licht, zou een dergelijk object volkomen zwart zijn en zal niets aan zijn aantrekkingskracht kunnen ontsnappen.
Zwarte gaten ontstaan als zeer zware sterren, met meer dan acht maal de massa van de zon dus, ontploffen aan het eind van hun bestaan. Hierbij implodeert hun kern onder invloed van de zwaartekracht tot een zeer compact object van een paar zonnemassa's.
Prof. dr. Marco Spaans
Gepost door @nne op 08:44:00 0 reacties
dinsdag 26 februari 2008
Pijn
Regen is slechts regen
Dat is nog geen slecht weer
En zo is pijn slechts pijn
tenzij je haar weerstaat
Dan wordt het een kwelling
I Ching
Gepost door @nne op 23:00:00 0 reacties
donderdag 21 februari 2008
zondag 17 februari 2008
Wist je dat..
De afstand tussen de maan en de aarde niet constant is?
De gemiddelde afstand tussen de maan en de aarde (ongeveer 3,84*10-8 m) wordt ieder jaar om en nabij vier centimeter groter. Dit blijkt uit metingen met radargolven. Tijdens een van de Apollo-ruimtevluchten naar de maan is een reflector voor radars opgesteld. Uit de tijd die verloopt tussen het verzenden van een signaal en de ontvangst van het terugekaatste signaal kan de afstand worden afgeleid.
De maan is ongeveer 4,5 miljard jaar oud. Met het huidige tempo terugrekenend stond de maan oorspronkelijk 2,0*10-8 m van ons vandaan. De verwijdering tussen aarde en maan wordt toegeschreven aan de getijdenwerking die de wisselwerking van aarde en maan op elkaar hebben. Door de wrijving die de getijdenwerking veroorzaakt, worden energie en impulsmoment van de aarde op de maan overgebracht. De aarde draait door de getijdenwerking van zon en maan anderhalve milliseconde per eeuw langzamer rond haar as.
De getijdenwerking is omgekeerd evenredig met de afstand tot de derde macht en is dus 4,5 miljard jaar geleden veel sterker geweest. Vermoedelijk was de oorspronkelijke afstand van de maan tot de aarde dan ook aanzienlijk kleiner.
Dr. Wim van Westrenen en Prof. dr. Rob de Meijer.
Gepost door @nne op 12:02:00 0 reacties
dinsdag 12 februari 2008
maandag 11 februari 2008
vrijdag 8 februari 2008
donderdag 7 februari 2008
U & I
"We have a good time together, even when we're not together."
Yogi Berra
Gepost door @nne op 18:18:00 0 reacties
Zie je mij?
Lucia, de hoofdpersoon van de roman Een schitterend gebrek, waarmee Arthur Japin in 2004 de Librisprijs won, wordt in haar jeugd getroffen door een ziekte die haar gezicht ernstig verminkt. Vervolgens is zij overgeleverd aan de blikken van anderen en wordt haar leven bepaald door de wijze waarop mensen op haar reageren. Totdat zij een sluier gaat dragen.
Het boek belicht het thema van zien en gezien worden op verschillende manieren. Bijvoorbeeld: moeten we iets kunnen zien om het te kunnen waarderen of is het juist de onzichtbaarheid van iets die ons aantrekt?
Voordat Lucia ziek wordt, heeft ze een affaire met niemand dan Casanova. Zij zijn hopeloos verliefd op elkaar en toch lacht hij haar uit als hij niet begrijpt waarom ze hem vol ontzag het water in haar glas toont. Hij vindt het niet wonderlijk hoe water de vorm aanneemt van de houder, het glas, de kan of de beek. Lucia is overstuur en vreest dat ze het water nooit meer bijzonder zal vinden. Pas jaren later beseft Casanova wat hij toen had moeten zeggen om haar te troosten: 'Waarom zou een wonder geen wonder zijn alleen omdat een ander het niet ziet?'
Claire Polders
Gepost door @nne op 17:42:00 0 reacties
maandag 4 februari 2008
Ars Poetica
Waar puin ligt en een oude fiets
keerde mijn schoen een kistje om,
ik keerde op mijn schreden,
keerde het om, ik dacht misschien
ligt het toch liever andersom.
Chr. J. van Geel
Gepost door @nne op 09:14:00 0 reacties
vrijdag 1 februari 2008
Sentir mais
E irritante que podes controlar muito, mas o corpo faz coisas próprio. As vezas não sé como se deve aproximar estas coisas que estão a acontecer. Estes são sentimentos que deixam me incerta. Felizmente tenho também esta coisa louca que chama-se Hollandse Nieuwe :)..
Gepost door @nne op 15:31:00 0 reacties
woensdag 30 januari 2008
Quoi
Ik weet niet... Parfois je me sente un peu ambivalent.. Je dois faire quoi avec tous ces sentiments? Les émotions prennent l'initiative, donc moi je suis ou?
Gepost door @nne op 18:22:00 3 reacties
zondag 27 januari 2008
dinsdag 22 januari 2008
zondag 20 januari 2008
Stoïcisme
"Je zult ophouden bang te zijn als je ophoudt te hopen."
Hecaton, geciteerd door Seneca in Brieven aan Lucius.
Hoop en vrees beschouwt Seneca (3 v. Chr. -65 n. Chr) als twee aspecten van een en hetzelfde verschijnsel. Ze zin met elkaar verbonden als de gevangene en de bewaarder door hun keten, want waar hoop is, is ook vrees. 'Het zijn allebei aandoeningen van een nog zwevende geest, een geest die verontrust is door het vooruitzicht van wat er te gebeuren staat', schrijft Seneca. De oorzaak van deze onrust is dat de mens geen genoegen kan nemen met wat in het heden gebeurt, maar in gedachten al in de toekomst is. 'En zo is de voortuiziende blik, het beste wat wij in onze menselijke situatie bezitten, in iets verkeerds omgeslagen', vervolgt Seneca. 'Wilde dieren vluchten voor de gevaren die zij zien; wanneer zij ontvlucht zijn, zijn ze veilig. Wij kwellen ons met wat nog moet komen en met wat al voorbij is. (...) Niemand lijdt alleen aan de toestand van dit moment.' Met andere woorden: wie in het heden leeft, vreest hooguit het heden; niet de toekomst en niet het verleden.
Vanno Jobse
Gepost door @nne op 15:06:00 1 reacties
maandag 14 januari 2008
zaterdag 12 januari 2008
Uendeligt Skrig
I was walking along a path with two friends
the sun was setting
I felt a breath of melancholy
Suddenly the sky turned blood-red
I stopped and leant against the railing,
deathly tired
looking out across flaming clouds that hung
like - blood and a sword over the
deep blue fjord and town
My friends walked on -
I stood there trembling with anxiety
And I felt a great, infinite scream pass
through nature.
Edvard Munch 1891-92, Oslo
The scream, Edvard Munch, 1893
Fonte: Munch Museum
Gepost door @nne op 13:06:00 1 reacties
donderdag 10 januari 2008
woensdag 9 januari 2008
zondag 6 januari 2008
woensdag 2 januari 2008
dinsdag 1 januari 2008
Renaissance 2008
BUCÓLICA
A vida é feita de nadas:
De grandes serras paradas
À espera de movimento;
De searas onduladas
Pelo vento;
De casas de moradia
Caídas e com sinais
De ninhos que outrora havia
Nos beirais;
De poeira;
De sombra de uma figueira;
De ver esta maravilha:
Meu Pai a erguer uma videira
Como uma mãe que faz a trança à filha.
Renaissance 01-01-2008
Gepost door patas op 14:54:00 0 reacties